P

Publikacja postanowienia Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 22.9.2021 r. to także ponowna okazja (zob. też postanowienie SA we Wrocławiu z , sygn. AKp 13/21), aby pochylić się nad tematyką tymczasowego aresztowania, w której obok pochopnych prokuratorskich wniosków o jego stosowanie - palącym problemem są bardzo schematyczne, powierzchowne, lakoniczne decyzje procesowe sądów.

Bardzo często sądy stosujące tymczasowe aresztowanie, z wiadomych tylko sobie powodów, nie chcą m.in w ogóle uzasadnić, dlaczego środki nieizolacyjnie byłyby niewystarczające w realiach danej sprawy. Nierzadko argumentacja sprowadza się do mało przekonującej frazy "nie bo nie". Tymczasem decyzja o zastosowaniu izolacji czy też jej przedłużeniu powinna być szczegółowa i wyczerpująca w swej argumentacji, bo dotyczy wolności człowieka chronionego mimo wszystko domniemaniem niewinności.

Jakie błędy popełniają sądy stosując tymczasowe aresztowanie ?

Wszystkie wady polskiego orzecznictwa w zakresie tymczasowego aresztowania niestety trafnie ujął prof. Jerzy Skorupka w dostępnej na stronie czasopisma Palestry (1-2, 2021) publikacji pt.: "Tymczasowe aresztowanie w praktyce stosowania prawa". Należą do nich:

• pomijanie ugruntowanego orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka dotyczącego przedłużania tymczasowego aresztowania i „rozsądnego czasu” stosowania tego środka,
• interpretowanie art. 258 § 2 k.p.k. w sposób sprzeczny z treścią tego przepisu, co prowadzi do automatycznego stosowania tymczasowego aresztowania, jeżeli podejrzanemu został przedstawiony zarzut albo został skazany na karę, o których mowa w tym przepisie.
• stosowanie tymczasowego aresztowania do realizacji funkcji pozaprocesowych, a także automatyzm jego stosowania, nierzetelne i niezgodne z wymogami ustawy uzasadnianie decyzji o zastosowaniu i przedłużeniu tymczasowego aresztowania, stosowanie niemal wyłącznie wykładni językowej, z pominięciem wykładni systemowej, w tym prokonstytucyjnej i prounijnej,
• powszechne stosowanie domniemań,
• marginalizowanie dyrektywy minimalizacji tymczasowego aresztowania z art. 257 § 1 Kodeksu postępowania karnego i traktowanie całkowitym milczeniem dyrektywy proporcjonalności z art. 258 § 4 k.p.k. i adaptacji z art. 253 § 1 k.p.k
• brak kontroli prawidłowości postępowania przygotowawczego w aspekcie jego sprawności i szybkości, podczas gdy powodem przedłużenia tymczasowego aresztowania nie może być opieszałe, przewlekłe, źle prowadzone postępowanie przygotowawcze” -

"Krótko i na temat" - czyli jak nie powinno wyglądać postanowienie o przedłużeniu tymczasowego aresztowania

Wszystkie błędy popełniane przez sądy orzekające o tymczasowym aresztowaniu skupia jak w soczewce postanowienie Sądu Okręgowego we Wrocławiu.

W tak krótkim tekście niemożliwym jest pomieścić uzasadnione i przemyślane argumenty odnoszące się do przesłanek izolacji, ale również zasadniczej kwestii - dlaczego inne środki zapobiegawcze są nie wystarczające?

Na to pytanie odpowiedział dopiero Sąd Apelacyjny we Wrocławiu. Tymczasowe aresztowanie zostało uchylone na rzecz poręczenia majątkowego oraz dozoru policji polegający na zawiadamianiu Sądu Okręgowego we Wrocławiu o zamierzonym wyjeździe i terminie powrotu oraz zakazie kontaktowania się z osobami będącymi świadkami w sprawie, a także środek zapobiegawczy w postaci zakazu opuszczania kraju. Oskarżony spędził w areszcie śledczym 6 miesięcy.

Postanowienie Sądu Okręgowego we Wrocławiu w przedmiocie przedłużenia tymczasowego aresztowania:

Postanowienie Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu:

Zobacz również "Tymczasowe aresztowanie. Praktyczny przewodnik dla osadzonych, ich bliskich oraz obrońców" - nowatorska publikacja o stosowaniu i wykonywaniu tymczasowego aresztowania z praktycznego punktu widzenia, zawierająca niezbędne orzecznictwo oraz wzory pism procesowych oraz wzory pism do administracji Aresztu Śledczego.